زخمی کردن دیوارهای شهر چه مجازاتی دارد؟

دیوارنویسی معضلی است که امروزه در مکان های مختلف شهر از جمله در و دیوار منازل، تابلوها و نمادهای شهری و حتی آثار تاریخی شاهد آن هستیم؛ افراد بدون توجه به تاثیر اقدام خود در برهم زدن زیبایی شهر، روی دیوارها مطالب یا تبلیغات خود را می نویسند که بخشی از این اقدام به دلیل ناآگاهی از قوانین است.

به گزارش غرب نیوز، به نقل از ایمنا، این روزها اگر به دیوار کوچه و خیابان های شهر نگاهی بیندازیم، تبلیغات اقتصادی آژانس ها و بازاریان، متن های عاشقانه و … به دیوار منازل مسکونی، دکه ها، مغازه ها، مدارس، ادارات و اماکن آموزشی و ورزشی را مشاهده می کنیم، همچنین امروزه کمتر اثر تاریخی را می توان در ایران پیدا کرد که از این آسیب در امان مانده باشد و نشانی از جهل بر پیکره آن ها وجود نداشته باشد.

متن نویسی همیشه محدود به دیوارها نیست، بلکه دیوار و درِ منازل، تیرهای برق و دیوار مغازه ها نیز از این پدیده در امان نیستند و این عمل تبدیل به یکی از فعالیت های غیرمتعارف رایج در شهرها شده است؛ اقدامی که چهره شهر را مخدوش می کند و این یکی از عوامل نازیبایی شهر بوده که نشان دهنده وجود مشکلات فرهنگی در جامعه است.

دیوارنویسی پدیده جدیدی در جهان و ایران نیست و اصولاً هرگاه نظم شهری در جامعه ای به هم می خورد، شاهد بروز پدیده های جدیدی از جمله دیوارنویسی هستیم، این اقدام نوعی تخریب گری شهری است که برخی شهروندان با نیت و اهداف خاصی دست به آن می زنند و چهره زشتی از شهر را به تصویر می کشند.

با توجه به اینکه اکثر ابزارهای تبلیغاتی هزینه بر است، از این رو برخی افراد که همواره به دنبال تبلیغات همیشگی، آسان و کم هزینه هستند، دست به تبلیغ های دیوارنویسی می زنند و تنها با تهیه یک اسپری رنگی به جان دیوارهای شهر می افتند، این در حالی است که بر اساس ماده 92 قانون شهرداری ها نوشتن هر نوع مطلب یا الصاق هر نوع نوشته ای روی دیوارهای شهر که مخالف مقررات باشد، ممنوع است و تخلف محسوب می شود، مگر در محل هایی که شهرداری برای نصب و الصاق اعلانات معین می کند و در این محل ها فقط باید به نصب و الصاق آگهی اکتفا کرد و نوشتن روی آن ها نیز ممنوع است؛ طبق این ماده قانونی متخلف علاوه بر تادیه خسارت مالکان به پرداخت جریمه محکوم خواهد شد.

در این راستا اقداماتی از جمله مشخص شدن مکان مناسب برای نصب آگهی، تغییر فرهنگ دیوارنویسی و معرفی روش های مناسب و نوین برای تبلیغات و اعمال قانون در مورد متخلفان، می تواند این نازیبایی شهری را کاهش دهد.

نوشتن روی دیوارها، حقوق شهروندان را تضییع می کند

محمد نورصالحی، رییس شورای اسلامی شهر اصفهان در گفت وگو با خبرنگار ایمنا اظهار می کند: شعارنویسی روی دیوارها نوعی نازیبایی را برای شهر ایجاد و حقوق دیگر شهروندان را تضییع می کند.

وی با بیان اینکه زیبایی دیوارهای سطح شهر حق شهروندان است، ادامه می دهد: با افرادی که نسبت به شعارنویسی روی دیوارها اقدام می کنند، باید به صورت جدی برخورد شود.

رییس شورای اسلامی شهر اصفهان تاکید می کند: شعارنویسی روی بناهای تاریخی نه تنها حقوق شهروندان را تضییع می کند، بلکه موجب ایجاد اختلال در میراث فرهنگی و تمدن جهان می شود.

ترمیم 12 هزار متر مربع دیوارنویسی در شهر اصفهان طی یک سال

حمید قنادنیا، مدیرعامل سازمان زیباسازی شهرداری اصفهان در گفت وگو با خبرنگار ایمنا اظهار می کند: کارشناسان حوزه خدمات شهری گزارشی در خصوص دیوارهایی که در ارتفاع پایین دچار آسیب یا شعارنویسی می شود، به شهرداری مناطق پانزده گانه ارایه می دهند تا نسبت به پاک کردن نوشته روی دیوار اقدام شود.

وی با بیان اینکه شعارهای نوشته شده روی دیوارهای سطح شهر روزانه توسط نیروهای گشت خدمات شهری بررسی می شود، ادامه می دهد: در مرحله دوم طرحی به صورت کامل روی دیوارهای لکه دار، نقش می بندد.

مدیرعامل سازمان زیباسازی شهرداری اصفهان تاکید می کند: دیوارهای که روی آن ها شعار نوشته شده است به دو دسته تقسیم می شود؛ در بعضی مواقع جنس دیوار آجری است و نوشته به راحتی پاک می شود، اما بعضی مواقع جنس دیوار سخت است و نوشته روی آن طی مراحل خاصی پاک خواهد شد.

قنادنیا می گوید: از سال گذشته تاکنون حدود 12 هزار متر مربع از دیوارهای شعارنویسی شده در سطح شهر، ترمیم شده است.

دیوارنگاری روی دیوار تمام مکان ها از جمله مدارس نیاز به مجوز سازمان زیباسازی دارد

وی اضافه می کند: دانش بنیان ها به تازگی محلولی را برای پاک سازی کامل دیوارهای لکه دار شده، ارایه داده اند که این محلول در مرحله امتحان و بررسی قرار دارد.

مدیرعامل سازمان زیباسازی شهرداری اصفهان خاطرنشان می کند: موضوع شعارنویسی روی دیوارهای شهر از سال های بسیار دور تاکنون وجود داشته است، اما کمتر شاهد این نوع تخریب در دیوارهای سطح شهر اصفهان هستیم.

قنادنیا با بیان اینکه شعارنویسی روی دیوارها یکی از ضوابط ممنوعه بیست وسه گانه زیباسازی است، می گوید: هرگونه نوشته روی دیوارها باید پاک شود.

وی با بیان اینکه دیوارنگاری روی دیوار تمام مکان ها از جمله مدارس نیاز به مجوز سازمان زیباسازی دارد، ادامه می دهد: بعضی شعارها روی دیوارهای سطح شهر از قبل باقی مانده است که به مرور زمان پاک می شود.

وندال ها شهر را دوست ندارند

امان الله باطنی، جامعه شناس شهری در گفت وگو با خبرنگار ایمنا اظهار می کند: تخریب آثار تاریخی یا برهم ریختن گرافیک محیطی شهر را همچنان و به شکل جسته گریخته بر در و دیوار شهر مشاهده می کنیم.

وی با بیان اینکه وندالیسم نوعی ابراز وجود نامتعارف روی آثار تاریخی و تابلوهای گرافیک محیطی است، اضافه می کند: در وندالیسم افرادی را مشاهده می کنیم که برای دیده و شنیده شدن، دست به تخریب آثار تاریخی و شعارنویسی روی آن ها می زنند.

جامعه شناس شهری تاکید می کند: افرادی که نسبت به تخریب آثار تاریخی یا تابلوهای گرافیک محیطی اقدام می کنند، شهر را دوست ندارند و احساس می کنند که شهر نیز به لحاظ فیزیکی و کالبدی آن ها را دوست ندارد.

باطنی می گوید: شهروندانی که در توسعه شهری مشارکت بیشتری داشته باشند، شهر را از آن خود می دانند و هوای شهر را نیز بیشتر دارند و آن را کمتر تخریب می کنند.

وی ادامه می دهد: نقش گرافیک محیطی شهر بر فرهنگ و هویت شهری غیرقابل انکار است و در واقع بخش عمده ای از هویت بصری شهر را گرافیک محیطی تشکیل می دهد، اما در اصفهان شاهد نابسامانی گرافیک محیطی هستیم و رویه واحدی در گرافیک محیطی به چشم نمی خورد، همچنین در گرافیک محیطی شهر خبری از هنر فاخر اصفهان و عناصر فرهنگی شهر نیست و این موضوع موجب بی انضباطی بصری در شهر شده و هویت بصری آن را بسیار نامنسجم ساخته است.

احساس تعلق، وندالیسم را کاهش می دهد

جامعه شناس شهری خاطرنشان می کند: در شهر کلن آلمان، پلی به نام «هوهنتسولرنبروکه» وجود دارد که زوج های جوانی که قصد ازدواج با یکدیگر را دارند به نزدیکی این پل می آیند و با زدن یک قفل به حصار این پل پیاده رو، آغاز زندگی مشترک خود را جشن می گیرند.

باطنی می گوید: این پل توانسته است ابراز وجود نامتعارف را تبدیل به ابراز وجود متعارف کند و افراد هویت های خود را به این پل پیوست کنند که برای شهروندان خاطره مشترک ایجاد می کند.

وی اضافه می کند: نمونه جالبی که در ایران برای ایجاد احساس تعلق شهر به مردم می توان نام برد پروژه دیوار 47 در تهران است.

جامعه شناس شهری تاکید می کند: پروژه دیوار 47 در بخش درب شماره دو بوستان ولایت که پرترددترین مسیر در این بوستان است، اجرا شد تا مکانی برای ترسیم تصاویر و دل نوشته های مبتلایان سندروم داون و زمینه ای برای ورود این افراد به جامعه باشد، همچنین این پروژه احساس تعلق معلولان به شهر را افزایش می دهد.

باطنی می گوید: در اصفهان نیز نیازمند استفاده از برخی ظرفیت های محیطی و اجتماعی برای ایجاد احساس تعلق هستیم، زیرا احساس تعلق، وندالیسم را کاهش می دهد.

به گزارش ایمنا، شعارنویسی و نقاشی که روی دیوار بدون اجازه صاحب ملک انجام شود، نوعی آسیب رساندن و تخریب است و یک عمل غیراخلاقی محسوب می شود، همچنین متن نوشته شده روی دیوار شهر تنها فرهنگ شهروندی آن شهر را زیر سوال می برد.

برای رفع این مشکل، می توان به تغییر فرهنگ دیوارنویسی و معرفی روش های مناسب و نوین برای تبلیغات اقدام کرد، همچنین آشنایی با قوانین نخستین گام برای رعایت آن ها است که اعمال قانون در مورد متخلفان و تلاش برای آگاهی بخشی به شهروندان در این زمینه مهم است.

پایان خبر غرب نیوز