نرمی استخوان چیست؟ علائم، علل ابتلا و نحوه درمان آن

نرمی استخوان یک بیماری متابولیک استخوان است که در بزرگسالان رخ می دهد و با ضعف و نرم شدن استخوان ها مشخص می شود. این عارضه به دلیل اختلال در معدنی شدن استخوان ایجاد می شود فرایندی که در آن کلسیم و فسفر به طور کافی در ساختار استخوانی رسوب نمی کنند. در نتیجه استخوان ها تراکم و استحکام کافی را به دست نمی آورند و مستعد درد ضعف و شکستگی می شوند. نرمی استخوان نباید با پوکی استخوان اشتباه گرفته شود؛ پوکی استخوان بیماری دیگری است که در آن تراکم استخوان کاهش می یابد اما ساختار معدنی استخوان به طور کلی حفظ می شود.

علائم و نشانه های نرمی استخوان

علائم نرمی استخوان می تواند تدریجی و غیر اختصاصی باشد به همین دلیل تشخیص آن گاهی اوقات به تأخیر می افتد. برخی از علائم و نشانه های رایج این بیماری عبارتند از :

• درد استخوان : این علامت شایع ترین نشانه نرمی استخوان است. درد معمولاً به صورت مبهم دردناک و آزاردهنده توصیف می شود و ممکن است در استخوان های لگن ستون فقرات پاها و دنده ها احساس شود. درد اغلب با فشار یا ضربه بدتر می شود و ممکن است در شب تشدید شود. در مراحل اولیه درد ممکن است خفیف و متناوب باشد اما با پیشرفت بیماری درد مزمن و مداوم می شود.
• ضعف عضلانی : نرمی استخوان می تواند منجر به ضعف عضلات به ویژه عضلات پروگزیمال (نزدیک به تنه) مانند عضلات ران و لگن شود. این ضعف عضلانی می تواند باعث مشکل در راه رفتن بالا رفتن از پله ها بلند شدن از صندلی و انجام فعالیت های روزمره شود. ضعف عضلانی ممکن است به صورت خستگی و احساس سنگینی در عضلات نیز بروز کند.
• حساسیت به لمس استخوان : استخوان ها به ویژه استخوان های ساق پا دنده ها و استخوان های لگن ممکن است نسبت به لمس حساس و دردناک شوند. این حساسیت به دلیل تحریک پرده پوشاننده استخوان (پریوست) و فعال شدن گیرنده های درد در این ناحیه ایجاد می شود.
• شکستگی های استرسی : در نرمی استخوان استخوان ها ضعیف و شکننده می شوند و مستعد شکستگی های استرسی هستند. این شکستگی ها معمولاً در استخوان های تحمل کننده وزن مانند استخوان های پا و ران رخ می دهند و ممکن است در اثر فعالیت های روزمره یا ضربه های خفیف ایجاد شوند. شکستگی های استرسی می توانند باعث درد شدید و ناتوانی شوند.
• گرفتگی و اسپاسم عضلانی : کمبود کلسیم ناشی از نرمی استخوان می تواند منجر به گرفتگی و اسپاسم عضلانی شود. این گرفتگی ها معمولاً در عضلات ساق پا و دست ها رخ می دهند و می توانند بسیار دردناک باشند.
• خستگی و ضعف عمومی : نرمی استخوان می تواند باعث خستگی و ضعف عمومی شود که بر کیفیت زندگی فرد تأثیر منفی می گذارد. این خستگی ممکن است به دلیل درد مزمن ضعف عضلانی و اختلال در عملکرد سیستم عصبی-عضلانی ایجاد شود.
• مشکلات دندانی : در موارد نادر نرمی استخوان می تواند بر دندان ها نیز تأثیر بگذارد و منجر به مشکلات دندانی مانند پوسیدگی دندان شل شدن دندان ها و تأخیر در رویش دندان ها شود.
• راه رفتن اردکی (Waddling gait) : در موارد شدید نرمی استخوان ضعف عضلات لگن و پاها می تواند منجر به راه رفتن اردکی شود. این نوع راه رفتن به دلیل ناتوانی در حفظ تعادل و تحمل وزن بدن بر روی یک پا در هنگام راه رفتن ایجاد می شود.

لازم به ذکر است که علائم نرمی استخوان می تواند در افراد مختلف متفاوت باشد و شدت علائم نیز به میزان پیشرفت بیماری بستگی دارد. در برخی افراد علائم ممکن است خفیف و غیر اختصاصی باشند در حالی که در برخی دیگر علائم شدید و ناتوان کننده هستند.

علل ابتلا به نرمی استخوان

علت اصلی نرمی استخوان کمبود ویتامین D است. ویتامین D نقش حیاتی در جذب کلسیم از روده و رسوب آن در استخوان ها دارد. کمبود ویتامین D منجر به کاهش جذب کلسیم و در نتیجه اختلال در معدنی شدن استخوان ها می شود.

علل مختلفی می توانند منجر به کمبود ویتامین D شوند از جمله :

• کمبود نور خورشید : پوست انسان با قرار گرفتن در معرض نور خورشید ویتامین D تولید می کند. افرادی که به میزان کافی در معرض نور خورشید قرار نمی گیرند مانند افراد مسن افراد دارای پوست تیره افرادی که به طور مداوم از ضد آفتاب استفاده می کنند و افرادی که در مناطق با نور خورشید کم زندگی می کنند در معرض خطر کمبود ویتامین D قرار دارند.
• کمبود ویتامین D در رژیم غذایی : ویتامین D به طور طبیعی در برخی از غذاها مانند ماهی های چرب (مانند سالمون و ساردین) زرده تخم مرغ شیر غنی شده و غلات غنی شده یافت می شود. افرادی که رژیم غذایی نامتعادل و فاقد این منابع غذایی دارند ممکن است دچار کمبود ویتامین D شوند.
• اختلال در جذب ویتامین D : برخی از بیماری ها می توانند جذب ویتامین D از روده را مختل کنند. این بیماری ها شامل بیماری های سوء جذب مانند بیماری سلیاک بیماری کرون فیبروز کیستیک و جراحی بای پس معده می شوند.
• بیماری های کبدی و کلیوی : کبد و کلیه ها نقش مهمی در فعال سازی ویتامین D دارند. بیماری های کبدی و کلیوی می توانند این فرایند را مختل کرده و منجر به کمبود ویتامین D فعال شوند.
• داروهای خاص : برخی از داروها می توانند بر متابولیسم ویتامین D تأثیر بگذارند و خطر کمبود ویتامین D را افزایش دهند. این داروها شامل داروهای ضد تشنج (مانند فنی توئین و فنوباربیتال) داروهای ضد رتروویروسی (برای HIV) کلستیرامین (داروی کاهش کلسترول) و گلوکوکورتیکوئیدها (مانند پردنیزون) می شوند.
• کمبود فسفات : فسفر نیز مانند کلسیم برای معدنی شدن استخوان ضروری است. کمبود فسفات اگرچه کمتر شایع است می تواند منجر به نرمی استخوان شود. کمبود فسفات ممکن است به دلیل اختلالات ژنتیکی بیماری های کلیوی مصرف بیش از حد آنتی اسیدهای حاوی آلومینیوم و برخی از تومورها ایجاد شود.
• اسیدوز توبولی کلیوی : این بیماری کلیوی باعث دفع بیش از حد بی کربنات از کلیه ها می شود و می تواند منجر به اسیدوز متابولیک و در نتیجه نرمی استخوان شود.
• سندرم فانکونی : این اختلال نادر کلیوی باعث اختلال در بازجذب مواد مختلف از لوله های کلیوی از جمله فسفات گلوکز و اسیدهای آمینه می شود و می تواند منجر به نرمی استخوان شود.
• نرمی استخوان ناشی از تومور : در موارد نادر برخی از تومورها می توانند موادی ترشح کنند که بر متابولیسم ویتامین D و فسفات تأثیر می گذارند و منجر به نرمی استخوان می شوند.

علاوه بر کمبود ویتامین D و فسفات کمبود کلسیم نیز می تواند در ایجاد نرمی استخوان نقش داشته باشد اگرچه این علت کمتر شایع است. کمبود کلسیم معمولاً به دلیل کمبود ویتامین D ایجاد می شود زیرا ویتامین D برای جذب کلسیم از روده ضروری است.

روش های تشخیص نرمی استخوان

تشخیص نرمی استخوان معمولاً بر اساس ترکیبی از شرح حال بیمار معاینه فیزیکی آزمایش های خون آزمایش های ادرار و تصویربرداری استخوان انجام می شود.

• شرح حال و معاینه فیزیکی : پزشک در مورد علائم بیمار سابقه پزشکی رژیم غذایی میزان قرار گرفتن در معرض نور خورشید و داروهای مصرفی سوال می پرسد. در معاینه فیزیکی پزشک به دنبال نشانه هایی مانند حساسیت به لمس استخوان ضعف عضلانی و تغییر شکل استخوان ها می گردد.
• آزمایش های خون : آزمایش های خون می توانند به تشخیص نرمی استخوان و تعیین علت آن کمک کنند. آزمایش های خون معمولاً شامل موارد زیر است :
• اندازه گیری سطح ویتامین D : سطح ۲۵-هیدروکسی ویتامین D (۲۵(OH)D) در خون بهترین شاخص برای وضعیت ویتامین D بدن است. سطح پایین ویتامین D (<۲۰ نانوگرم در میلی لیتر) نشان دهنده کمبود ویتامین D است.
• اندازه گیری سطح کلسیم و فسفر : سطح کلسیم و فسفر خون ممکن است در نرمی استخوان پایین باشد اما این یافته همیشه وجود ندارد.
• اندازه گیری سطح آلکالین فسفاتاز : آلکالین فسفاتاز آنزیمی است که در استخوان سازی نقش دارد. سطح آلکالین فسفاتاز خون معمولاً در نرمی استخوان افزایش می یابد به ویژه در مواردی که به دلیل کمبود ویتامین D ایجاد شده است.
• اندازه گیری سطح هورمون پاراتیروئید (PTH) : PTH هورمونی است که سطح کلسیم خون را تنظیم می کند. در کمبود ویتامین D سطح PTH خون معمولاً افزایش می یابد زیرا بدن تلاش می کند تا با افزایش PTH جذب کلسیم از استخوان ها را افزایش دهد و سطح کلسیم خون را حفظ کند.
• سایر آزمایش های خون : بسته به شرایط بیمار و شک پزشک به علل زمینه ای دیگر ممکن است آزمایش های خون دیگری مانند اندازه گیری سطح کراتینین (برای بررسی عملکرد کلیه) آنزیم های کبدی (برای بررسی عملکرد کبد) و الکترولیت ها (مانند سدیم پتاسیم و کلر) نیز درخواست شود.
• آزمایش های ادرار : آزمایش های ادرار می توانند به بررسی دفع کلسیم و فسفر از طریق کلیه ها و همچنین بررسی وجود اسید آمینه در ادرار (در سندرم فانکونی) کمک کنند.
• تصویربرداری استخوان : روش های تصویربرداری استخوان می توانند به تشخیص نرمی استخوان و ارزیابی شدت آن کمک کنند. روش های تصویربرداری معمولاً شامل موارد زیر است :
• رادیوگرافی (اشعه ایکس) : رادیوگرافی استخوان ها ممکن است در نرمی استخوان تغییراتی را نشان دهد مانند کاهش تراکم استخوان (استئوپنی) نازک شدن کورتکس استخوان و وجود نوارهای لوسر (Looser zones) یا شکستگی های شبه کاذب. نوارهای لوسر خطوط نازک و شفافی هستند که معمولاً به صورت عمود بر محور طولی استخوان ها دیده می شوند و نشان دهنده نواحی ضعف و شکستگی های استرسی هستند.
• اسکن دانسیتومتری استخوان (DEXA) : اسکن DEXA معمولاً برای تشخیص پوکی استخوان استفاده می شود اما در نرمی استخوان نیز ممکن است کاهش تراکم استخوان را نشان دهد. با این حال اسکن DEXA به تنهایی برای تشخیص نرمی استخوان کافی نیست و باید با سایر یافته های بالینی و آزمایشگاهی تفسیر شود.
• اسکن استخوان : اسکن استخوان روشی حساس تر برای تشخیص شکستگی های استرسی و ارزیابی فعالیت استخوان سازی است. در نرمی استخوان اسکن استخوان ممکن است افزایش جذب رادیودارو در نواحی شکستگی های استرسی و همچنین در استخوان های دچار نرمی را نشان دهد.
• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) : MRI می تواند برای تشخیص شکستگی های استرسی و ارزیابی مغز استخوان در نرمی استخوان استفاده شود. MRI می تواند جزئیات بیشتری از ساختار استخوان و بافت های اطراف را ارائه دهد.
• بیوپسی استخوان : بیوپسی استخوان روشی تهاجمی است که در آن نمونه کوچکی از استخوان برای بررسی میکروسکوپی برداشته می شود. بیوپسی استخوان معیار طلایی تشخیص نرمی استخوان است و می تواند به طور قطعی تشخیص را تأیید کند و شدت بیماری را ارزیابی کند. با این حال بیوپسی استخوان معمولاً به دلیل تهاجمی بودن و هزینه بالا به عنوان خط اول تشخیص استفاده نمی شود و بیشتر در موارد پیچیده یا زمانی که تشخیص قطعی ضروری است انجام می شود.

روش های درمان نرمی استخوان

هدف اصلی درمان نرمی استخوان رفع علت زمینه ای بیماری و بازگرداندن معدنی شدن طبیعی استخوان ها است. شاید بپرسید درمان نرمی استخوان چقدر طول میکشد؟ درمان بسته به علت و شدت بیماری متفاوت است اما معمولاً شامل موارد زیر می شود :

• درمان دارویی :
• مکمل های ویتامین D : درمان اصلی نرمی استخوان ناشی از کمبود ویتامین D تجویز مکمل های ویتامین D است. نوع و دوز مکمل ویتامین D بسته به شدت کمبود و شرایط بیمار متفاوت است. مکمل های ویتامین D معمولاً به صورت خوراکی تجویز می شوند اما در موارد سوء جذب شدید ممکن است تزریق عضلانی ویتامین D نیز لازم باشد. دو نوع اصلی ویتامین D که به عنوان مکمل استفاده می شوند عبارتند از ویتامین D۲ (ارگوکلسیفرول) و ویتامین D۳ (کوله کلسیفرول). ویتامین D۳ معمولاً در افزایش سطح ویتامین D خون مؤثرتر است.
• مکمل های کلسیم : در برخی از موارد نرمی استخوان به ویژه زمانی که کمبود کلسیم نیز وجود دارد تجویز مکمل های کلسیم نیز ضروری است. دوز کلسیم مورد نیاز بسته به سن جنس و وضعیت سلامت بیمار متفاوت است. مکمل های کلسیم معمولاً به صورت خوراکی تجویز می شوند و بهتر است همراه با غذا مصرف شوند تا جذب بهتری داشته باشند.
• مکمل های فسفات : در موارد نرمی استخوان ناشی از کمبود فسفات تجویز مکمل های فسفات ضروری است. مکمل های فسفات معمولاً به صورت خوراکی تجویز می شوند و باید تحت نظر پزشک مصرف شوند زیرا مصرف بیش از حد فسفات می تواند عوارض جانبی داشته باشد.
• کلسیتریول : کلسیتریول شکل فعال ویتامین D است که توسط کلیه ها تولید می شود. در برخی از موارد نرمی استخوان مانند بیماری های کلیوی که باعث اختلال در فعال سازی ویتامین D می شوند ممکن است تجویز کلسیتریول به جای ویتامین D معمولی لازم باشد. کلسیتریول داروی قوی تری است و باید با احتیاط و تحت نظر پزشک متخصص مصرف شود.
• درمان بیماری های زمینه ای : اگر نرمی استخوان ناشی از یک بیماری زمینه ای مانند بیماری سلیاک بیماری کرون بیماری های کبدی یا کلیوی باشد درمان بیماری زمینه ای نیز ضروری است. درمان بیماری زمینه ای می تواند به بهبود جذب ویتامین D و کلسیم و در نتیجه بهبود نرمی استخوان کمک کند.
• تغییر سبک زندگی :
• افزایش قرار گرفتن در معرض نور خورشید : قرار گرفتن در معرض نور خورشید به مدت ۱۰ تا ۳۰ دقیقه در روز به ویژه در ساعات ظهر می تواند به تولید ویتامین D در پوست کمک کند. با این حال باید از قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید و خطر آفتاب سوختگی و سرطان پوست اجتناب شود. استفاده از کرم ضد آفتاب در صورت قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید توصیه می شود.
• رژیم غذایی غنی از ویتامین D و کلسیم : مصرف غذاهای غنی از ویتامین D و کلسیم می تواند به بهبود وضعیت ویتامین D و کلسیم بدن کمک کند. منابع خوب ویتامین D شامل ماهی های چرب (مانند سالمون ساردین و ماهی تن) زرده تخم مرغ شیر غنی شده غلات غنی شده و قارچ های در معرض اشعه ماوراء بنفش هستند. منابع خوب کلسیم شامل محصولات لبنی سبزیجات برگ سبز تیره بادام کنجد و غذاهای غنی شده با کلسیم هستند.
• ورزش منظم : ورزش منظم به ویژه ورزش های تحمل وزن مانند پیاده روی دویدن و وزنه برداری می تواند به تقویت استخوان ها و عضلات کمک کند و از شکستگی های استرسی جلوگیری کند.
• درمان های حمایتی :
• فیزیوتراپی : فیزیوتراپی می تواند به بهبود ضعف عضلانی کاهش درد و بهبود دامنه حرکتی در افراد مبتلا به نرمی استخوان کمک کند. فیزیوتراپیست می تواند تمرینات تقویتی و کششی مناسب را برای هر فرد طراحی کند.
• مسکن ها : داروهای مسکن مانند استامینوفن و داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) می توانند به کاهش درد ناشی از نرمی استخوان کمک کنند. در موارد درد شدید ممکن است داروهای مسکن قوی تر مانند داروهای اپیوئیدی نیز تجویز شوند.
• وسایل کمکی حرکتی : در موارد ضعف عضلانی شدید و مشکلات حرکتی استفاده از وسایل کمکی حرکتی مانند عصا واکر یا ویلچر ممکن است لازم باشد.

راهکارهای خانگی و توصیه های سبک زندگی برای بهبود نرمی استخوان

علاوه بر درمان های پزشکی برخی از راهکارهای خانگی و توصیه های سبک زندگی می توانند به بهبود نرمی استخوان و تسریع روند بهبودی کمک کنند :

• حمام آفتاب منظم : قرار گرفتن در معرض نور خورشید به مدت ۱۰ تا ۳۰ دقیقه در روز به ویژه در ساعات ظهر می تواند به تولید ویتامین D در پوست کمک کند. بهتر است این کار در معرض نور مستقیم خورشید و بدون استفاده از ضد آفتاب انجام شود اما باید از آفتاب سوختگی جلوگیری شود.
• مصرف غذاهای غنی از ویتامین D و کلسیم : رژیم غذایی متعادل و غنی از ویتامین D و کلسیم می تواند به بهبود وضعیت استخوان ها کمک کند. مصرف منظم ماهی های چرب تخم مرغ شیر غنی شده سبزیجات برگ سبز و محصولات لبنی توصیه می شود.
• مصرف مکمل های ویتامین D و کلسیم (با تجویز پزشک) : در صورت کمبود ویتامین D و کلسیم مصرف مکمل های ویتامین D و کلسیم تحت نظر پزشک می تواند به جبران کمبود و بهبود نرمی استخوان کمک کند.
• ورزش منظم و تحمل وزن : ورزش منظم به ویژه ورزش های تحمل وزن مانند پیاده روی می تواند به تقویت استخوان ها و عضلات کمک کند. انجام تمرینات قدرتی نیز می تواند به بهبود قدرت عضلانی و کاهش ضعف عضلانی کمک کند.
• اجتناب از سیگار کشیدن و مصرف الکل : سیگار کشیدن و مصرف الکل می توانند بر سلامت استخوان ها تأثیر منفی بگذارند و روند بهبودی نرمی استخوان را کند کنند. اجتناب از این عوامل خطر می تواند به بهبود سلامت استخوان ها کمک کند.
• حفظ وزن مناسب : اضافه وزن و چاقی می توانند فشار بیشتری بر استخوان ها وارد کنند و خطر شکستگی های استرسی را افزایش دهند. حفظ وزن مناسب می تواند به کاهش فشار بر استخوان ها و بهبود سلامت استخوان ها کمک کند.

روش های پیشگیری از نرمی استخوان

پیشگیری از نرمی استخوان بر حفظ سطح کافی ویتامین D و کلسیم در بدن متمرکز است. اقدامات پیشگیرانه شامل موارد زیر است :

• قرار گرفتن کافی در معرض نور خورشید : توصیه می شود افراد به طور منظم در معرض نور خورشید قرار بگیرند به ویژه در ساعات ظهر به مدت ۱۰ تا ۳۰ دقیقه در روز. میزان قرار گرفتن در معرض نور خورشید مورد نیاز بسته به عوامل مختلفی مانند رنگ پوست سن فصل و موقعیت جغرافیایی متفاوت است.
• مصرف رژیم غذایی غنی از ویتامین D و کلسیم : مصرف منظم غذاهای غنی از ویتامین D و کلسیم می تواند به حفظ سطح کافی این مواد مغذی در بدن کمک کند. گنجاندن ماهی های چرب تخم مرغ شیر غنی شده سبزیجات برگ سبز و محصولات لبنی در رژیم غذایی توصیه می شود.
• مصرف مکمل های ویتامین D (برای گروه های پرخطر) : برخی از افراد در معرض خطر بیشتری برای کمبود ویتامین D قرار دارند از جمله افراد مسن افراد دارای پوست تیره افرادی که به طور مداوم از ضد آفتاب استفاده می کنند افرادی که در مناطق با نور خورشید کم زندگی می کنند زنان باردار و شیرده و افراد مبتلا به بیماری های سوء جذب. این افراد ممکن است به مصرف مکمل های ویتامین D برای پیشگیری از کمبود ویتامین D نیاز داشته باشند. مصرف مکمل های ویتامین D باید تحت نظر پزشک و با دوز مناسب انجام شود.
• تشخیص و درمان زودهنگام بیماری های زمینه ای : تشخیص و درمان زودهنگام بیماری هایی که می توانند منجر به نرمی استخوان شوند مانند بیماری های سوء جذب بیماری های کبدی و کلیوی می تواند به پیشگیری از نرمی استخوان کمک کند.
• غربالگری ویتامین D (برای گروه های پرخطر) : انجام آزمایش خون برای اندازه گیری سطح ویتامین D در گروه های پرخطر می تواند به تشخیص زودهنگام کمبود ویتامین D و اقدامات پیشگیرانه کمک کند.

نتیجه گیری

نرمی استخوان یک بیماری قابل درمان است که با تشخیص زودهنگام و درمان مناسب می توان از عوارض جدی آن جلوگیری کرد و کیفیت زندگی بیماران را بهبود بخشید. کمبود ویتامین D علت اصلی نرمی استخوان است و رفع این کمبود از طریق مصرف مکمل های ویتامین D قرار گرفتن در معرض نور خورشید و رژیم غذایی غنی از ویتامین D و کلسیم بخش اصلی درمان را تشکیل می دهد. تشخیص دقیق و به موقع نرمی استخوان با توجه به علائم بالینی آزمایش های خون تصویربرداری استخوان و در صورت لزوم بیوپسی استخوان امکان پذیر است. پیشگیری از نرمی استخوان با رعایت سبک زندگی سالم مصرف رژیم غذایی مناسب و مصرف مکمل های ویتامین D (در صورت لزوم) امکان پذیر است.

پرسش های متداول

۱. تفاوت نرمی استخوان با پوکی استخوان چیست؟

نرمی استخوان و پوکی استخوان هر دو بیماری های استخوانی هستند اما تفاوت های اساسی بین آن ها وجود دارد. نرمی استخوان به دلیل اختلال در معدنی شدن استخوان ایجاد می شود به این معنی که استخوان ها به اندازه کافی سخت و محکم نمی شوند. در حالی که پوکی استخوان به دلیل کاهش تراکم استخوان ایجاد می شود به این معنی که استخوان ها نازک تر و متخلخل تر می شوند اما ساختار معدنی آن ها نسبتاً حفظ می شود. در نرمی استخوان استخوان ها نرم و انعطاف پذیر می شوند در حالی که در پوکی استخوان استخوان ها شکننده و مستعد شکستگی می شوند. علت اصلی نرمی استخوان کمبود ویتامین D است در حالی که پوکی استخوان علت های متعددی دارد از جمله افزایش سن یائسگی عوامل ژنتیکی و سبک زندگی ناسالم.

۲. آیا نرمی استخوان ارثی است؟

نرمی استخوان به طور کلی ارثی نیست اما برخی از علل زمینه ای نرمی استخوان می توانند ارثی باشند. به عنوان مثال برخی از اختلالات ژنتیکی نادر می توانند باعث کمبود فسفات و در نتیجه نرمی استخوان شوند. همچنین برخی از بیماری های ارثی مانند سندرم فانکونی می توانند منجر به نرمی استخوان شوند. با این حال شایع ترین علت نرمی استخوان یعنی کمبود ویتامین D ارثی نیست و بیشتر به عوامل محیطی و سبک زندگی مربوط می شود.

۳. چه غذاهایی برای پیشگیری و درمان نرمی استخوان مفید هستند؟

غذاهایی که سرشار از ویتامین D و کلسیم هستند برای پیشگیری و درمان نرمی استخوان مفید هستند. این غذاها شامل :

• ماهی های چرب : سالمون ساردین ماهی تن و شاه ماهی منابع عالی ویتامین D هستند.
• زرده تخم مرغ : زرده تخم مرغ حاوی ویتامین D است.
• شیر غنی شده : شیر و سایر محصولات لبنی غنی شده با ویتامین D و کلسیم.
• غلات غنی شده : برخی از غلات صبحانه و نان ها با ویتامین D و کلسیم غنی شده اند.
• قارچ های در معرض اشعه ماوراء بنفش : برخی از قارچ ها در معرض اشعه ماوراء بنفش قرار می گیرند تا ویتامین D تولید کنند.
• محصولات لبنی : شیر ماست و پنیر منابع خوب کلسیم هستند.
• سبزیجات برگ سبز تیره : کلم بروکلی اسفناج و کلم پیچ حاوی کلسیم هستند.
• بادام و کنجد : منابع گیاهی کلسیم هستند.
• غذاهای غنی شده با کلسیم : برخی از آب میوه ها غلات و محصولات گیاهی با کلسیم غنی شده اند.

تأکید مهم : اطلاعات ارائه شده در این مقاله جنبه عمومی و آموزشی دارند و نباید به عنوان جایگزین مشاوره تشخیص یا درمان پزشکی حرفه ای تلقی شوند. در صورت داشتن هرگونه نگرانی در مورد سلامت استخوان ها یا علائم نرمی استخوان حتماً با پزشک متخصص مشورت کنید. پزشک می تواند با بررسی دقیق شرایط شما تشخیص صحیح را ارائه داده و برنامه درمانی مناسب را تجویز کند.