حشرات چطور می فهمند کدام گل گرده دارد؟

تینا مزدکی: حشرات گرده افشان هر بار که بر روی گلی می نشینند در ماموریت هستند و هدف آن ها از این ماموریت پیدا کردن شهد شیرین برای خوردن و پیدا کردن دانه های گرده مغذی است. اما مسیله این است که حشرات از کجا می دانند گرده را از کجا پیدا کنند؟

به صورت تیوری می توان گفت که یک گل تکه هایی از غبار خوش عطر و طعم را پخش می کند و به گرده افشان ها علامت می دهد که فوراً به کجا بروند. اما واقعیت کاملا متفاوت است. زیست شناسی که تکامل رنگ گل را مطالعه می کند می گوید به نفع گیاه نیست که یک سیگنال صادقانه منتشر کند.

برای گیاهان، گرده ابزاری برای تولید مثل است. آن ها با ایجاد این پودر گامت ها یا همان سلول های تولید مثلی را به گل دیگری انتقال می دهند تا دانه ای ایجاد شود. آن ها اغلب برای این کار به گرده افشان نیاز دارند، اما برای تولید گرده نیز نیاز به انرژی و مواد مغذی دارند. بنابراین اگر حشرات همه گرده را بخورند یا گرده افشان ها زودتر به سراغ آن بروند، تمام انرژی که گیاه سرمایه گذاری کرده است از بین می رود.

بنابراین، بیشتر گیاهان، گرده ها را پنهان می کنند و ماموریت حشره را دشوارتر می کند. با این حال گیاه هم نمی تواند سیگنال اشتباه زیادی بفرستد چراکه حشرات متوجه این فریب می شوند و دیگر به سمت آن گیاه نمی روند. بنابراین آن ها به جای ارتباط مستقیم، اغلب از سیگنال های ظریف برای انتقال اطلاعات استفاده می کنند تا حشرات تصمیم بگیرید که کدام گل ها را هدف قرار دهند.

نشانه دیداری، شکل اصلی ارتباط گیاه و گرده افشان

گل ها رنگارنگ هستند و حشرات تمایل ذاتی به اشیاء رنگارنگ دارند. برخی از گلها به اصطلاح راهنماهای شهد دارند. این راهنماها الگوهایی هستند که فقط در طیف فرابنفش قابل مشاهده هستند و مسیری را به سمت شهد و یا گرده ای که حشره می تواند دنبالش بگردد، روشن می کند. مطالعات مختلف نشان داده اند که راهنماهای شهد و همچنین رنگ خود گل ها می توانند با کاهش ذخایر گرده و شهد تغییر رنگ دهند. برای مثال گیاهی که از زرد به قرمز تغییر رنگ می دهد به نوعی از این سیگنال دهی استفاده می کند.

بو میزان گرده را نشان می دهد!

گل ها انواع ترکیبات شیمیایی را در هوا آزاد می کنند و حشرات می توانند این علایم بویایی را دریافت کنند. برخی از گیاهان می توانند مقدار ترکیباتی را که آزاد می کنند به عنوان یک سیگنال اضافی تنظیم کنند. به عنوان مثال، گل های زغال اخته پس از گرده افشانی به گونه ای تکامل یافته اند که مقدار کمتری از ترکیبات را منتشر می کنند.

حتی گل ها میدان الکتریکی دارند!

حشرات گرده افشان می توانند سیگنال های ظریف دیگر را نیز تشخیص دهند. یک مثال جالب برای آن میدان الکتریکی است. گل ها میدان الکتریکی ضعیفی دارند و این میدان تحت تاثیر شکل گل قرار می گیرد که حتی می تواند پس از بازدید حشره از آن مختل شود. تحقیقات نشان داده است که زنبورها و برخی حشرات دیگر می توانند این اختلال را با استفاده از موهای خود به نحوه ی تخصصی تشخیص دهند.

اما در نهایت نحوه تصمیم گیری حشرات در مورد گرده یابی بین گونه ها بسیار متفاوت است. گل ها همچنین می توانند روابط بسیار تخصصی با گرده افشان های خاص ایجاد کنند، بنابراین بر نحوه انتخاب حشرات نیز تاثیر می گذارند. برخی از گل ها، مانند قاصدک ها، گرده های خود را در معرض دید قرار می دهند و مجموعه کاملی از گرده افشان ها را به خود جذب می کنند.

اما گل های گوجه فرنگی که برای گرده افشانی مخصوصاً به زنبورها متکی هستند، گرده های خود را در ساختارهای خاصی پنهان می کنند تا این حشره خاص را جذب کنند.علاوه بر این، حشرات مختلف جذب رنگ های خاصی می شوند. به عنوان مثال، مگس ها تمایل به زرد دارند به سمت زرد جذب می شوند، در حالی که زنبورها آبی را ترجیح می دهند.

منبع: livescience

58323